Zasady gospodarowania na obszarach Natura 2000 możemy podzielić na:
Zasady postępowania zostały zapisane w art. 33 i 36 ustawy o ochronie przyrody. Natomiast szczegółowe zasady ustalane są indywidualnie dla każdego z tych obszarów poprzez postanowienia planu zadań ochronnych lub planu ochrony.
Generalnymi zasadami postępowania na obszarach Natura 2000 zapisanymi w art. 33 ustawy o ochronie przyrody zabrania się podejmowania działań mogących znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru Natura 2000, w tym w szczególności mogących:
Działalność prowadzona na terenie obszarów Natura 2000 nie może pogarszać stanu siedlisk gatunków roślin i zwierząt i siedlisk przyrodniczych. Ochroną nie jest objęty cały obszar ale jego najważniejsze elementy. Na tych obszarach ludzie i otaczająca ich przyroda powinni egzystować w symbiozie, dlatego działalność człowieka, która nie oddziałuje negatywnie na środowisko jest dozwolona. Restrykcjom podlega głównie działalność inwestycyjna, która może znacząco negatywnie wpływać na siedlisko.
Jest wiele korzyści jakie rolnicy mogą zyskać przez racjonalne sposoby gospodarowania:
- przyczynienie się do zachowania i poprawy stanu bioróżnorodności,
- zmniejszenie kosztów funkcjonowania gospodarstw rolnych i wpływ na zwiększenie ich rentowności.
Zachowanie bogatej różnorodności biologicznej na terenie gospodarstwa zwiększa możliwość podwyższenia jego opłacalności również poprzez prowadzenie działalności uzupełniających o wysokiej wartości dodanej, na którą istnieje duży popyt. Produkty rolnicze wyprodukowane na obszarach Natura 2000 są rozpoznawane i uznawane za wytworzone w przyjaznych warunkach dla środowiska.
Oprac. Diana Czapla
PODR Boguchwała